Obozy

Obóz w Serocku jest wydarzeniem niepowtarzalnym i żeby je w pełni zrozumieć, trzeba je po prostu przeżyć.

Z pewnością jedną z rzeczy, która czyni obóz w Serocku wyjątkowym, jest szereg możliwości, które oferuje. To niewiarygodne, że w ciągu dziesięciu dni można nauczyć się grać w go, kaligrafować, chodzić po linie, szyć chirurgicznie i zakładać koferdam, tańczyć kujawiaka i bachatę, dowiedzieć się, jak budowano gotyckie katedry, poznać podstawy…

Za świetny pomysł uważam rozmowy z wykładowcami podczas drugiego śniadania, kiedy atmosfera robiła się już luźna i można było poprowadzić bardzo ciekawe dyskusje ze znawcami tematu i zadać pytania, na które nie było już czasu podczas wykładu. Wtedy naprawdę można było poczuć, że mamy bardzo bliski kontakt z osobami, które…

Gdy zaczął się obóz, myślałem, że wszyscy są dziwni. Z upływem czasu stwierdziłem, że każdy jest wyjątkowy.

W trakcie dziesięciu dni obozu w Serocku poznałem wielu ludzi, zarówno moich rówieśników, jak i starszych ode mnie tutorów, którzy podobnie jak ja mają pasję. Widziałem w ich oczach błysk, gdy wygłaszali wykład o równaniu Naviera-Stokesa, rysowali mi na kartce założenia hipotezy Riemanna, tłumaczyli, co to funkcja dzeta, mikrokontrolery… To…

Na warsztatach, w których brałam udział, spodobała mi się bardzo przyjemna, sprzyjająca pracy atmosfera, chęć pomocy i brak jakiegokolwiek współzawodnictwa. Dzięki temu, mimo że zazwyczaj wolę pracować samodzielnie, uczyło mi się naprawdę dobrze.

Czas spędzony w Serocku był wyjątkowy. Przebywałem w przestrzeni sprzyjającej nauce i rozwojowi pasji. Ważnym doświadczeniem było to, że prowadzący zajęcia traktowali nas jak partnerów i współpracowników, a nie jak zwyczajnych uczniów.

Sama mechanika kwantowa mnie niezmiernie ciekawi, ale przez moje braki z zakresu matematyki myślałem, że nic nie zrozumiem z nadchodzącego wykładu. Wtedy w akcie rozpaczy podszedłem do dwóch stypendystów, którzy właśnie kończyli śniadanie, z zapytaniem, czy daliby radę szybko wytłumaczyć mi podstawy różniczkowania. Koledzy podjęli wyzwanie i okazało się, że…

Oprócz nauki jest też mnóstwo śmiechu, zabaw i żartów. Każdy może nauczyć się z tego obozu tyle, ile chce – i to jest najważniejsze. Nieważne, czy to błahostka, czy wielka zmiana charakteru, chodzi o to, byśmy czegoś się nauczyli. Nawet dystansu do samych siebie.